Η σοβαρή επίδραση στην ψυχική υγεία των ενηλίκων μιας εμπειρίας που υπέστη ένα στα πέντε παιδιά.
Ο εκφοβισμός ως παιδί έχει χειρότερη επίδραση στην ψυχική υγεία των ενηλίκων από την γονική κατάχρηση, δείχνει νέα έρευνα.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο The Lancet Psychiatry, διαπίστωσε πολύ σοβαρές προσβολές για τα παιδιά που εκφοβίζονται.(Lereya et αϊ., 2015)
Ο καθηγητής Dieter Wolke από το Τμήμα Ψυχολογίας του Warwick και η Ιατρική Σχολή του Warwick, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας, δήλωσε:
«Τα αποτελέσματα της ψυχικής υγείας που ψάχναμε περιλαμβάνουν την ανησυχία, την κατάθλιψη ή τις αυτοκτονικές τάσεις.
Τα αποτελέσματά μας έδειξαν ότι οι θύτες ήταν πιο πιθανό να υποφέρουν από προβλήματα ψυχικής υγείας από όσους υπέστησαν κακομεταχείριση.
Όντας τόσο εκφοβισμένοι όσο και κακοποιημένοι, αυξήθηκε επίσης ο κίνδυνος γενικών προβλημάτων υγείας, άγχους και κατάθλιψης και στις δύο ομάδες «.
Ενώ η κατάχρηση και ο εκφοβισμός είναι γνωστό ότι προκαλούν προβλήματα ψυχικής υγείας αργότερα, αυτή είναι η πρώτη μελέτη για να τα συγκρίνουμε.
Ο καθηγητής Wolke δήλωσε:
«Η εκφοβιστικότητα δεν είναι μια ακίνδυνη ιεροτελεστία διέλευσης ή αναπόφευκτη μέρος της ανάπτυξης? έχει σοβαρές μακροπρόθεσμες συνέπειες.
Είναι σημαντικό τα σχολεία, οι υπηρεσίες υγείας και άλλοι οργανισμοί να συνεργαστούν για να μειώσουν τον εκφοβισμό και τις δυσμενείς επιπτώσεις που συνδέονται με αυτό «.
Η μελέτη εξέτασε δύο ομάδες, μία στις ΗΠΑ (1.273 συμμετέχοντες) και μία στο Ηνωμένο Βασίλειο (4.026 συμμετέχοντες).
Στην ομάδα των ΗΠΑ, ο εκφοβισμός αξιολογήθηκε μεταξύ των ηλικιών 9 και 16 και παρακολουθήθηκαν μεταξύ 19 και 25 ετών.
Η κακομεταχείριση σήμαινε …
«… σωματική, συναισθηματική ή σεξουαλική κακοποίηση ή γενετήσιος αναπροσανατολισμός (ή και τα δύο) μεταξύ ηλικίας 8 εβδομάδων και 8,6 ετών …»
Στη βρετανική μελέτη ο εκφοβισμός αξιολογήθηκε στις 8, 10 και 13.
Τα παιδιά παρακολουθήθηκαν σε ηλικία 18 ετών.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο:
- Το 8,5% των παιδιών ανέφεραν μόνο κακομεταχείριση,
- 29,7% ανέφεραν μόνο τον εκφοβισμό,
- και το 7% ανέφεραν τόσο κακομεταχείριση όσο και εκφοβισμό
Στις Η.Π.Α:
- 15% ανέφεραν κακομεταχείριση,
- Το 16,3% ανέφερε τον εκφοβισμό,
- και 9,8% ανέφεραν κακομεταχείριση και εκφοβισμό.
Οι συγγραφείς εξηγούν τα αποτελέσματα:
«Όταν ήταν θύμα εκφοβισμού συγκρίθηκε άμεσα με την παιδική ηλικία, η εκφοβισμένη από τους συνομηλίκους είχε περισσότερες αρνητικές συνέπειες για την πρόωρη ή νεανική συνολική ψυχική υγεία.
[…]
Η ανεπάρκεια των πόρων για εκφοβισμό σε σύγκριση με εκείνες για την οικογένεια κακομεταχείριση απαιτεί προσοχή.
Είναι σημαντικό τα σχολεία, οι υπηρεσίες υγείας και άλλοι οργανισμοί να συντονίζουν τις απαντήσεις τους στον εκφοβισμό και απαιτείται έρευνα για την αξιολόγηση τέτοιων πολιτικών και διαδικασιών αλληλεγγύης.
